W Rzeczypospolitej interregnum wciąż trwa. Na elekcyjnym polu pod Warszawą zebrała się szlachta, by wybrać nowego króla. Ostatecznie do rywalizacji o głosy elektorów stanęło dwóch kandydatów — Maurycy Orański i książę Marek Wiktorowicz Zep.
Maurycy Orański w przemówieniu do szlachty obiecuje zorganizować Wielki Międzynarodowy Turniej, w którym rycerstwo ze wszystkich stron mikroświata mogłoby udowodnić swą dzielność. Starosta podlaski wierzy, że to wydarzenie przysporzy młodej krwi Rzeczypospolitej. Pragnie również przeprowadzić (fabularno-narracyjną) kampanię przeciwko Szwedom, którzy ponownie mieliby zalać Polskę. Tym jednak razem chce, by wojskami przeciwników dowodziła osoba z zewnątrz — na przykład jego pradziadek Albert Orański. Młody pan starosta obiecuje także bardziej zaangażować rotryjskich duchownych w pracę w Rzeczypospolitej, w tym celu chce rozmawiać z Jego Świątobliwością patriarchą Rotrii. Maurycy Orański pragnie sławić imię Rzeczypospolitej, prowadząc aktywną politykę zagraniczną. Swoje przemówienie kończy zapewnieniem przeprowadzenia graficznej rewitalizacji stron i forum oraz stałej aktywności i zapałem w wypełnianiu monarszych obowiązków.
Marek Wiktorowicz Zep stawia na pierwszym miejscu gospodarkę, obiecując przeprowadzenie reform. Przede wszystkim chce ukrócić gromadzenie fortun na kontach szlachty i zatrzymywanie denara w obiegu. By to osiągnąć, każdy zakupiony folwark i każda wieś miałaby przynosić coraz mniejszy dochód do ogólnego dochodu majątku. Jednocześnie pragnie, by mieszczaństwo nabrało ekonomicznego znaczenia. Według jego wizji dochody z manufaktur i kamienic powinny przewyższać dochód z majątków ziemskich, by mieszczanie mogli zbić kapitał przed ewentualną nobilitacją. W jego planach jest także zwiększenie roli sejmików przez wyodrębnienie skarbu koronnego i litewskiego, które mógłby być swobodnie dysponowane przez lokalne władze. Książę na Kiejdanach obiecuje również aktywniejszą politykę zagraniczną (królewskie wizyty w innych mikronacjach) oraz organizowanie kampanii wojennych, turniejów i potyczek.
Maurycy Orański to młody i ambitny kandydat, który dzięki swojej aktywności w innych państwach zdobył licznych przyjaciół. Natomiast książę Marek Wiktorowicz Zep już dwukrotnie nosił koronę, jest twórcą systemu gospodarczego PIAST. Mądrze podsumował elekcję strażnik sandomierski Borys von Hesling-Targersdorf — Doświadczenie z młodością w szranki stają.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz